1 نان پزی دیوانه و بیچاره شد وز میان نان پزان آواره شد

2 شهر میگشتی چو پی گم کردهٔ گردهٔ میخواستی بی کردهٔ

1 جانا غم عشقت دل و دینم نگذاشت یک ذرّه گمانم و یقینم نگذاشت

2 گفتم که ز دستِ تو کنم بر سرْ خاک خود عشقِ رخت فرا زمینم نگذاشت

1 کسی پرسید ازمنصور این راز که آدم چون بدش انجام و آغاز

2 چه نقشی بود آدم بازگویم که تو راز جهانی بازگویم

1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند

2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند