1 حاصل من نیست از شهد سخن جز کام تلخ د دهن من زبان تلخ است چون بادام تلخ

2 گفته اند از نام آتش لب نمی سوزد، ولی تلخ می گردد دهان من، برم چون نام تلخ

3 گرچه آب زندگانی می چکد از لب مرا یک نفس همچون صراحی نیستم بی کام تلخ

4 زان لب شیرین عجب دارم که اینها سر زند قاصد آیا از کجا آورده این پیغام تلخ

5 بوسه ای هم کاشکی می شد نصیب من سلیم بشنوم تا چند از شیرین لبان دشنام تلخ؟