سفالم را می او جام جم کرد از لاهوری پیام مشرق 44

1 پیکر هستی ز آثار خودی است هر چه می بینی ز اسرار خودی است

2 خویشتن را چون خودی بیدار کرد آشکارا عالم پندار کرد

1 سوز سخن ز نالهٔ مستانهٔ دل است این شمع را فروغ ز پروانهٔ دل است

2 مشت گلیم و ذوق فغانی نداشتیم غوغای ما ز گردش پیمانهٔ دل است

1 ای چو جان اندر وجود عالمی جان ما باشی و از ما می رمی

2 نغمه از فیض تو در عود حیات موت در راه تو محسود حیات

1 مثل آئینه مشو محو جمال دگران از دل و دیده فرو شوی خیال دگران

2 آتش از ناله مرغان حرم گیر و بسوز آشیانی که نهادی به نهال دگران