صبرم از روی تو ای دلبر از جهان ملک خاتون غزل 146

1 صبرم از روی تو ای دلبر فتّان تلخست درد دوری تو ای دوست چو درمان تلخست

2 لب لعل تو چه گویم چو شکر شیرینست طعم ایام فراق رخت ای جان تلخست

3 دست امّید دلم چون به گریبان نرسید چکنم باز رها کردن دامان تلخست

4 ندهم پند حکیم از سر دانش زیراک نشنوم پند تو در بند بتان کان تلخست

5 سخن راست بگو خواجه بدار از ما دست راست گفتن چو تو دانی بر نادان تلخست

6 ای عزیزان چه کنم پیش جهان چون حنظل صحبت ناخوش اغیار گرانجان تلخست

7 نوش داروی وصالش چو ندیدم ای دل هیچ دانی که شراب شب هجران تلخست