1 نگارم ار بگذارد ز رخ نقاب فرو شود ز خجلت رخسارش آفتاب فرو

2 بطاق ابروی او ماه نو چو در نگرد همانزمان که در آید رود ز تاب فرو

3 پر غراب نگویم بزلف او ماند که دید ریخته مشک از پر غراب فرو

4 ز شرم غالیه گون خط او چو نیلوفر بنفشه سر برد از خوی تر بآب فرو

5 فرو شدست سر عقل من ز شوق لبش بلی شود همه کس را سر از شراب فرو

6 ز تاب آتش هجرش چکید خون ز دلم چکد هر آینه خونابه از کباب فرو

7 مجوی از دل ابن یمین شکیب از آنک نوشته اند خراج از ده خراب فرو