1 چشم خودم چو اشک ز مژگان فروچکم خون خودم ز خنجر عریان فروچکم

2 آن اخگر گداخته ام کز شکوه دل خارا به هم فشارم و آسان فروچکم

3 آن رشح رحمتم که ز فیض عمیم خویش آیم برون ز چاه و به زندان فروچکم

4 آن سوز دیده ام که به جلباب پیرهن از مصر رخت بسته به کنعان فروچکم

5 افتاده پنبه از سر مینای مستیم باید به جام باده گساران فروچکم

6 دارد به خون من طمعی خاک تیره دل از جویبار تیغ درخشان ، فروچکم

7 گر قطره ام به کام جگر تشنگان حزین امّا به مایه داری طوفان فروچکم