ماه من، روی تو خوبست و از هلالی جغتایی غزل 381

1 ماه من، روی تو خوبست و چنین بایستی لیک خویت قدری بهتر ازین بایستی

2 حیف باشد که رسد خاک بآن دامن پاک آسمان وقت خرام تو زمین بایستی

3 چین در ابروی تو در صحبت احباب خطاست پیش اغیار در ابروی تو چین بایستی

4 تا مگر یافتمی دست بر آن خاتم لعل همه آفاق مرا زیر نگین بایستی

5 زود برخاست ز هر گوشه بلای خط تو این بلا باید گوشه نشین بایستی

6 بی تو خوشدل شدم از آمدن غم، که مرا همه اسباب اجل بود، همین بایستی

7 شب هجرست، هلالی، ز مه و مهر چه سود؟ امشب آن ماهرخ زهره جبین بایستی