1 لبم از بوس او شکر چیند گوشم از لعل او گهر چیند

2 از گریبان چو او برآرد سر حور دامن ز شرم درچیند

3 در فراقش ز اشک و چهره من مرد باید که سیم وزر چیند

4 باغبان صبحدم نداند چید هر دم آنچ از رخش نظر چیند

5 آری آری چو آفتاب آمد ماه در حال مهره بر چیند

6 خلق او خلق شاه را ماند که از او دل گل و شکر چیند

7 شاه بهرامشه که خنجر او از سران در مصاف سرچیند