جانم فدایِ قاصدی از حکیم نزاری قهستانی غزل 451

1 جانم فدایِ قاصدی کز دوست مکتوب آورد پیغامِ یوسف ناگهان نزدیکِ یعقوب آورد

2 کو دستگاهِ صابری تا پای در دامن کشم از دوستان عیبم مکن کین طاقت ایّوب آورد

3 چندین که پیرِ خانقه بی هوده وعظم می کند گو خادمی را حکم کن تا شاهدِ خوب آورد

4 تا هم چنان با خود رود طالب به مقصد کی رسد هم رهروِ صاحب نظر این پی به مطلوب آورد

5 این پارسا را بین که چون انکارِ رندان می کند بر ریشِ خود خندد کسی کو عیبِ معیوب آورد

6 این دم نزاری زنده شو پیش از قیامت جهد کن این کز لحد خاکت صبا با کویِ محبوب آورد

7 نیک و بد و پاک و پلید از زاهدان عارف برد گر عشقِ ظاهر تاختی بر عقلِ محجوب آورد