کار من فریاد و افغانست، از هلالی جغتایی غزل 206

1 کار من فریاد و افغانست، دور از یار خویش مردمان در کار من حیران و من در کار خویش

2 ای طبیب دردمندان، این تغافل تا به کی؟ گاه گاهی می‌توان پرسیدن از بیمار خویش

3 گرد کویت بیش از این عشاق مسکین را مسوز دود دل‌ها را نگه کن بر در و دیوار خویش

4 چند بهر قتل من آزرده سازی خویش را؟ رحم فرما، بگذر از قتل من و آزار خویش

5 تا هلالی را به سوز عشق پیدا شد سری می‌گدازد همچو شمع از آه آتشبار خویش