پای امیدم، بیابان طلب گم کرده‌ای
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 پای امیدم، بیابان طلب گم کرده‌ای شوق موسایم، سر کوی ادب، گم کرده‌ای
2 باد گلزار خلیلم، شعله دارم در بغل نالهٔ ایوب دردم، راه لب گم کرده‌ای
3 می‌کند زلفت منادی بر در دلها که من گوهر خورشید در دامان شب گم کرده‌ای
4 گوهر یکتای بحر دودمان دانشم لیکن از ننگ سرافرازی، لقب گم کرده‌ای
5 ای بهائی! تا که گشتم ساکن صحرای عشق در ره طاعت، سر راه طلب گم کرده‌ای
دیدگاه‌ها **