1 قول مطرب دل من دوش به راهی زد و برد چشمش آرام دل من به نگاهی زد و برد

2 غمزه ی دوست به یغمای دلم تیزی داشت وه که بر مخزن دل خانه سیاهی زد و برد

3 هرغباری که بر آیینه ی دل بود مرا ای عجب صیقلی عشق به آهی زد و برد

4 خیل غم داشت کمین بر دل من باز ببین که برین قلب شکسته چه سپاهی زد و برد

5 سایه ی سرو قدمت برسر ما باقی باد که به باغ آمد و بر برگ گیاهی زد و برد