دلم در کعبه‌ای رو کرد و همت از عرفی شیرازی غزل 31

1 دلم در کعبه‌ای رو کرد و همت جوید از دل‌ها که خواهد ماندش از پی کعبه‌ها در طی منزل‌ها

2 تو افلاطون دلی، اندیشه را چین در جبین مفکن در آن وادی که جز حسرت ندانی حل مشکل‌ها

3 مثالی گویمت عامی صفت بردار زآن نقشی جمال کعبه نتوان دید، طی ناکرده منزل‌ها

4 اگر با میر محمل رمزی از دیر مغان گویم جرس بگشاید و ناقوس بربندد به محمل‌ها

5 خدا را خانقاه کهنهٔ صوفی به رندان ده که ایوان‌ها بسازند و بیارایند محفل‌ها

6 چو خون‌آلوده فردا خیزم و بر گرد او گردم شهیدان محبت را ز حسرت خون شود دل‌ها

7 تماشا دوستی عرفی ولیکن وای بر جانت اگر بر دارد از پیش نظر توفیق حایل‌ها