جهان ملک خاتون

جهان ملک خاتون

جهان ملک خاتون
جهان ملک خاتون

دل من در سر زلفت به دامست از جهان ملک خاتون غزل 191

غزل 191 ام از 1809 غزلیات

دل من در سر زلفت به دامست

1 دل من در سر زلفت به دامست به عشقت خواب در چشمم حرامست

2 هوای زلف تو پختم خرد گفت که این اندیشه از سودای خامست

3 کسی کاو بر رخ خوبت نگارا نه عاشق گشت همچون من کدامست؟

4 به باغ جان ما هر سرو آزاد به پیش قامتت بر وی قیامست

5 ز لعل جان فزایت بی نصیبم دعای دولتت بر من دوامست

6 نظر فرما که خاک راه گشتم ز دلبر یک نظر بر ما تمامست

7 ندارد با من آن دلبر وفا لیک جهان از جان و دل باری غلامست

8 تو می دانی که بر من روز هجران چو زلف کافرت دایم چو شامست

9 مزن سنگ فراقت بر دل من که روشن خاطر من همچو جامست

10 اگر کام تو دشمن کامیم بود تو را ای جان جهان حالی به کامست

عکس نوشته
کامنت

سوالات متداول درباره شعر دل من در سر زلفت به دامست

شاعر شعر دل من در سر زلفت به دامست چه کسی است ؟

شاعر شعر دل من در سر زلفت به دامست جهان ملک خاتون می باشد.

شعر دل من در سر زلفت به دامست در چه دوره‌ای سروده شده است؟

این شعر در قرن 8 سروده شده است.

قالب شعر دل من در سر زلفت به دامست چیست ؟

قالب شعر دل من در سر زلفت به دامست غزل است

مضمون اصلی شعر دل من در سر زلفت به دامست چیست؟

این شعر در دسته‌بندی شعر فارسی, شعر کوتاه, طبیعت, عارفانه, عاشقانه, مرگ, می‌نوشی قرار دارد و مضمون اصلی آن شعر فارسی, شعر کوتاه, طبیعت, عارفانه, عاشقانه, مرگ, می‌نوشی است.
بنر