دلم ز روح سحر گه از امامی هروی دیوان اشعار 16

1 دلم ز روح سحر گه سئوال کرد بلفظی چنانکه آب خجل گشت ازو بگاه روانی

2 که چیست در همه عالم بطبع موجب صحت که کیست در همه گیتی سجود حاتم ثانی

3 جواب داد دلمرا که ای بر اسب تفکر ز هر دو کون گذشته بگاه تیر عنانی

4 یکی می است که مرا را بنقد باز رهاند باتفاق طبایع ز اندوه دو جهانی

5 یکی پناه صدور است و افتخار اکابر شهاب دولت و ملت، سپهر مهر معانی

6 ایا رسیده بجائی که هر چه در نظر آید بفکر پیر خرد را بقدر برتر از آنی

7 مرا بیک دو صراحی، شراب لعل بر آنم که از سئوال و جواب خرد توام برهانی