دل من ز بیقراری چو سخن به از هاتف اصفهانی غزل 63

1 مهر رخسار و مه جبین شده‌ای آفت دل بلای دین شده‌ای

2 مهر و مه را شکسته‌ای رونق غیرت آن و رشک این شده‌ای

1 شکست پیر مغان گر سرم به ساغر می عجب مدار که سرها شکسته بر سر می

2 ستم به ساغر می‌شد نه بر سر من اگر شکست بر سر من می فروش ساغر می

1 ای غیر بر غم تو درین دیر خراب با یار شب و روز کشم جام شراب

2 از ساغر هجر و جام وصلش شب و روز تو خون جگر خوری و من بادهٔ ناب