1 دلم ز نسبت روی تو مهربان گل است چو عندلیب همه عمر مدح خوان گل است

2 شکسته رنگ شود گل چو بیندش به چمن بهار عارض او باعث خزان گل است

3 ز دیدن تو درآید به ناله مرغ چمن چراغ حسن تو گویا ز دودمان گل است

4 ز فیض گریه ی مجنون، همیشه لیلی را چو داغ لاله، سیه خانه در میان گل است

5 به باغ می رود آن شاخ گل سلیم، دگر بهار در چمن امروز میهمان گل است