دلم با دوست دایم در وصالست از اسیری لاهیجی غزل 105

1 دلم با دوست دایم در وصالست فراق از وی مرا دیگر محالست

2 برو ای عقل رخت خویش بربند که عشق از گفت و گویت در ملالست

3 سلاطین رااگر مال است مارا گدائی درش مال و منالست

4 حجاب تو توئی آمد و گرنه همه عالم جمالش را مثالست

5 به پیش عارف حق بین دو عالم مر اسمای الهی را ظلالست

6 هرآنکو وحدت حق را ز کثرت ببیند بی گمان صاحب کمالست

7 به پیش چشم تو روشن اسیری همه عالم بنور ذوالجلالست