دلم از شوق تو خونست و ندانم از قاسم انوار غزل 133

1 دلم از شوق تو خونست و ندانم چونست در درون شوق وصالت ز بیان بیرونست

2 دیده گریان و جگر خسته و خاطر غمگین سینه مجروح و دل آشفته و جان محزونست

3 جمله ذرات سراسیمه و سرگردانند بهوای تو، اگر لیلی، اگر مجنونست

4 در دلم شوق تو هر روز فزون می گردد دل شوریده من بین که چه روز افزونست؟

5 همه در خاک سر کوی تو دید این دل مست هرچه در خاصیت باد صبا مکنونست

6 سرخی گونه ز وصل آمد و زردی ز فراق غم عشقست که رنگش همه گوناگونست

7 قاسمی، دولت وصلش بدعا خواهی یافت باجابت نفس سوختگان مقرونست