1 دل من از فراق خواجه مخلص خداوندا تو میدانی که خسته است

2 جمالش تا گل از چشمم ببر دست هزاران خار در چشمم نشسته است

3 ز حسرت خواب از دیده گشادست ز غصه آب در حلقم ببسته است

4 ز رحمتهاش گر یابم نصیبی ز زحمتهای ما او نیز رسته است

5 ز حالم هر که پرسد زود گویم که از پیش خران عیسی برسته است

6 بحمدالله که در عهدش درستست همان دل کز فراق او شکسته است

7 همای ظل او گسترده بادا که چون خورشید بر عالم خجسته است