ای دلم در لعل شکّرخای از جهان ملک خاتون غزل 1207

1 ای دلم در لعل شکّرخای تو جسته جان در قامت و بالای تو

2 هیچ سروی نیست مانند قدت من بچینم درد سر تا پای تو

3 روح بفزاید دگر بار ار زنم بوسه ای بر لعل روح افزای تو

4 همچو چشمت جان من مدهوش و مست همچو زلفت دل شده شیدای تو

5 یک زمان این بنده را در خاطرت بگذران تا بگذرم از رای تو

6 غمزه ات دلدوز و بس عاشق کش است زان سر زلفین مارافسای تو

7 ای عزیز من ندیده هیچکس در جهان چون ترکش شهلای تو

8 گل به بستان گر بود با رنگ و بوی کی بود چون چهره زیبای تو