دلم جای غم جانانه کردند از مشتاق اصفهانی غزل 169

1 دلم جای غم جانانه کردند مقام گنج در ویرانه کردند

2 ز چشم ساقیم دیوانه کردند سیه مستم ازین پیمانه کردند

3 کجا شایسته دام است مرغی که صیدش از فریب دانه کردند

4 خراب از ساغر عشقند کونین چه می یارب درین پیمانه کردند

5 چو حسن و عشق را چیدند محفل تو را شمع و مرا پروانه کردند

6 دو چشمش از نگاه آشنائی دو عالم را ز خود بیگانه کردند

7 به بین مشتاق چون آخر هلاکم ز شوق مقدم جانانه کردند

8 ز کویش مژده وصلم رساندند مرا درخواب ازین افسانه کردند