دل من شیوه شیرین ترا دارد از قاسم انوار غزل 140

1 دل من شیوه شیرین ترا دارد دوست هر کجا شیوه شیرین، دل من بنده اوست

2 عاشق روی توام، از همه رو، در همه حال قصه روی و ریا نیست، سخن روی بروست

3 زاهد، از ما مطلب شیوه زهد و تقوی توبه و تقوی ما قصه سنگست و سبوست

4 دیده ات را عمشی هست، نمی بیند راست دیده بگشا که ببینی: ز سما تا سمک اوست

5 زاهد از راه برون رفت و ندانم چون رفت؟ که برون رفتن ازین راه و را عادت و خوست

6 سخن از مردم جاهل نتوان کردن گوش نیست واقف دل جاهل، نه ز مغز و نه ز پوست

7 قاسم خسته، دل و دین همه در راه تو باخت خرقه صد پاره شد، ای دوست چه هنگام رفوست؟