ای پریچهره من، چند نشینی از هلالی جغتایی غزل 293

1 ای پریچهره من، چند نشینی بکسان؟ دامن چون تو گلی حیف که گیرند خسان!

2 ماه من، چند باغیار کنی هم نفسی؟ تیره شد آینه لطف تو زین هم نفسان

3 پیش هر سفله بشیرین سخنی لب مگشا شکرستان تو حیفست بکام مگسان

4 تکیه بر عشق جوانان هوسناک مکن که بغیر از هوسی نیست درین بوالهوسان

5 سوخت بیچاره هلالی ز جفاهای رقیب چاره اش وصل حبیبست، خدایا، برسان!