چشمم ز تو شکر کرد بر بینایی از ادیب صابر رباعی 76

1 بهار لاله رخساری نگار سرو بالایی گل و شمشاد زلفینی مه و خورشید سیمایی

2 نگار و مه تو را خوانم، بهار و گل تو راگویم که اینها عالم آرایند و آنها را تو آرایی

1 روی زرینم از اندیشه سیمین بر او چه کنم دیده اگر باز نبینم بر او

2 روی او تازه گل پر بر و رخسار مرا نکند تازه مگر تازه گل پر بر او

1 آمد آن فصل که در وی همه جز مل نخورند و آمد آن روز که مرغان همه جز گل نچرند

2 دلبران بوسه به عشاق دراین فصل دهند بیدلان پرده اندیشه در این فصل درند