1 چشم من ناز توتیا نکشد غنچه ام منت صبا نکشد

2 آنچه من می کشم به زیر فلک دانه در زیر آسیا نکشد

3 نوبهار است، در چمن زاهد جام می می کشد، چرا نکشد

4 از سر کوی او کسی به بهشت نرود چون قلم که پا نکشد

5 سر ازان زیر بال خود دارم که هما منت هما نکشد

6 رو به بیگانگان سلیم آریم کآشنا ناز آشنا نکشد