1 ابر چشمم چون به عزم گریه دامان بشکند خنده در زیر لب گل های خندان بشکند

2 خانه زاد عشقم، از آشوب دورانم چه باک موج را کشتی کی از آسیب طوفان بشکند

3 عشق تأثیری ندارد در تو ای راحت پرست از دل سخت تو ترسم تیغ مژگان بشکند

4 این گلستان را ز بس آب لطافت داده اند رنگ گل از آفتاب روی خوبان بشکند

5 جان بده اول سلیم، آن گه قبول عشق کن عهد را هرکس که آسان بست، آسان بشکند