عالم فاضل جناب از مشتاق اصفهانی دیوان اشعار 6

1 عالم فاضل جناب میرمعصوم آنکه بود رأی او روشن‌تر از مرأت بود از آفتاب

2 آنکه بودند اهل دانش از محیط علم او گوهرافشان بر تهی‌دستان معنی چون سحاب

3 ناگه آورد آفتاب عمر او رو در غروب وز غروبش تیره شد عالم بچشم شیخ و شاب

4 رفت از این محفل برون و از غم جانسوز او شد چو شمع آتش‌فشان احباب را چشم پرآب

5 الغرض چون رفت ازین بستان سر او ز رحلتش شد چو داغ لاله دل در سینه یاران کباب

6 کلک مشتاق از پی تاریخ فوتش زد رقم سوی جنت شد ز دنیا سید عالی‌جناب