1 دیده مشتاق و دلم میل فراوان دارد جانم از مسکن تن روی بجانان دارد

2 بهمه حال ز جانان نشکیبد جانم جان زجان آمدو هم روی بدان جان دارد

3 دل بیچاره خرابست که گفتند :فلان روی چون ماه وسر زلف پریشان دارد

4 روی از کعبه مقصود نشاید پیچید گر ره کعبه همه خار مغیلان دارد

5 در زمانی همه جاویدوخوش وزنده شوند سایه ای گر بسر خاک غریبان دارد

6 مردم از پرده پندارهمه مست و خراب دل ما مست خدا،سوزش عرفان دارد

7 من چه گویم؟که حکایت بصفت ناید راست قاسم از مونس جان شکر فراوان دارد