آرامم از خط تو رمیدن گرفته است
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 آرامم از خط تو رمیدن گرفته است تا نکهت بهار دمیدن گرفته است
2 خون دلم ز پنجهٔ مژگان به راه او دامان انتظار چکیدن گرفته است
3 صهبا به بزم تا نرسیده است نارس است می در پیاله رنگ رسیدن گرفته است
4 وحشت مرا رساند به سر منزل وصال آن صید را دلم ز رمیدن گرفته است
5 از فیض آبیاری می لاله های رنگ جویا به باغ حسن دمیدن گرفته است