1 مغزم ختن از نسیم پیراهن توست چشمم روشن به عارض روشن توست
2 از عارضه نیست دیده را گر بستم آزار به دیدهام ز نادیدن توست
1 به هیچ، ناخن ما را کی اعتبار کند؟ مگر به زلف تو دندان شانه کار کند
2 مرا چو شیشه خالی، کدام رنگ و چه بوی بیار می که خزان مرا بهار کند
1 آنکه دایم میخراشد سینه ما ناخن است خارخار سینه ما را مداوا ناخن است
2 زاهد و ترسا ز من هر یک به نوعی راضیاند میگشایم عقده از هر رشتهای تا ناخن است
1 مُردم ز بیخودی، بت خودکام من کجاست بیصبریام ز حد بشد آرام من کجاست
2 دوران به سر رسید و دل من نیارمید یاران خبر دهید دلارام من کجاست