1 مصطفی گفت هر که کرد انفاق ببرد مزد خویش یوم تلاق

2 مگر آن هرزه کار بی حاصل که کند سعی در عمارت گل

3 هر چه سازد در آب و خاک تلف نایدش زان به غیر باد به کف

4 گر تو گویی کسی که دسترسی یافت، سازد بنای خیر بسی

5 خانقاه و رباط و مسجد و پل برکه و حوض بر ممر و سبل

6 چون بود قصدش از ریا منفک مزد یابد بر آن عمل بی شک

7 گویم آری ولی به وجه جواب با تو گویم دقیقه ای دریاب

8 قبله گاه توجهات همم بر دو گونه است در جمیع امم

9 یا حفوظ نشیمن گل و آب یا حظوظ ریاض حسن ماب

10 هر که می خواهد از عمارت گل فسحت دار و نزهت منزل

11 یا تفاخر میانه اقران که بنا کرد مسجدی ویران

12 چون به اخلاص همت عامل متجاوز نشد ز عالم گل

13 نفقاتش در آب و گل موضوع ماند و او ز اجر او مقطوع

14 بلکه در حج و عمره و صلوات چون بود بهر عاجلت نفقات

15 همه ماند در آب و گل مرهون ندهد اجر صانع بیچون

16 هر که را از عمارت گل و آب هست مقصود کسب قرب و ثواب

17 چون ز گل درگذشت همت وی نفاتش همی رود در پی

18 نفقاتش چو قطع کرد این راه عندکم بود گشت عندالله