مسلمانان نه صبر از از جهان ملک خاتون غزل 470

1 مسلمانان نه صبر از جان توان کرد نه درد عشق را درمان توان کرد

2 نه بر دردش تحمّل هست از این بیش نه از دست غمش افغان توان کرد

3 نه وصلش را توان دیدن به خوابی نه بر دل دردسر آسان توان کرد

4 نه از بستانش یک گل می توان چید نه ترک نغمه ی دستان توان کرد

5 نه بر وصلم بود دستی خدا را نه صبری در غم هجران توان کرد

6 نه بتوان چید شفتالو ز باغش نه طوفی در سرابستان توان کرد

7 به درد روز هجرانش به زاری دو چشم بخت را گریان توان کرد

8 جهان را گر به وصلش می نوازد فدای پای آن جانان توان کرد