جوشن پوشی ز مشک از ملک‌الشعرا بهار قصیده 178

1 جوشن پوشی ز مشک بر مه روشن بر مه روشن همی که‌ پوشد جوشن

2 نی نی روی توگلشن است و دو زلفت سنبل تازه‌است بردو گوشهءگلشن

3 سوسن داری شکفته بر سر نسرین نسرین داری نهفته در بن سوسن

4 هرکه بناگوش و طرهٔ تو بکاوید لاله به‌ خروار برد ومشک به‌ خرمن

5 آنچه به من کرد طرهٔ تو، نکرده است با جگر اشکبوس‌، تیر تهمتن

6 تاکه شود فتنهٔ دو چشمت افزون زلف تو هردم زند بر آتش دامن

7 هیچ نکردم ز جان دربغ‌، من از تو نیز ز بوسه مکن دربغ تو از من

8 بوسه زنم‌برلب تو زآنکه لب‌تو خواند هردم مدیح حجت ذوالمن

9 شاه ملوک زمانه مهدی منصور حجت غایب خدایگان مهیمن