مراد و خضر عنان گیر باید از عرفی شیرازی غزل 41

1 مراد و خضر عنان گیر باید از چپ و راست که کج روی نکنم ور نه عزم راه خطاست

2 عجب که باورم آید از راه اندیشی که آفتاب قیامت ز سایه ی طوبی است

3 به ملک صدق گنه را به عفو دشمنی است جزاء جرم در این خطه جزو کاه رباست

4 به میوه ای که رسد دست امیدوارم کن که دست کوته و شاخ بلند دام بلاست

5 ز بس که نور جمالش ز پرده می جوشد نیافتم که نقابش حریر و باد صباست

6 از آن من گردیدند طایران حرم که هر آن نوا که شنیدم شناختم که کجاست

7 جوی در وجود خود از مردمی نیابم هیچ عرق ز ناصیه بیرون جهد که شرم کجاست

8 به آدمی ی فرومایه دل مبند عرفی که این متاع زبون بازمانده ی یغماست