شب پره کو روز آفتاب نبیند از آذر بیگدلی غزل 89

1 شب پره کو روز آفتاب نبیند روشنی دیده جز بخواب نبیند

2 وادی عشق است، از فریب حذر کن؛ تشنه در این دشت جز سراب نبیند

3 ساکن بزم تو، قدر وصل نداند گر چه در آب است ماهی، آب نبیند

4 محتشمان را، چه آگهی ز غم دل؟! چشم هما گنج در خراب نبیند

5 آنکه بداغ فراق سوخته جانش ز آتش دوزخ دگر عذاب نبیند

6 تا ز پی آهوی ختن نرود کس جیب و بغل پر ز مشک ناب نبیند

7 من ز ادب ننگرم بروی وی آذر یار بسوی من، از حجاب نبیند!