بیش ازین منت وصل و از رخ از محتشم کاشانی غزل 335

1 بیش ازین منت وصل و از رخ آن ماه مکش گر کشد هجر تو را جان بده و آه مکش

2 وصل بی‌منت او با تو به یک هفته کشد گو وصالی که چنین است به یک ماه مکش

3 چون محال است رساندن به هدف تیر امید تو کمان ستمش خواه بکش خواه مکش

4 همت از یار مرا رخصت استغنا داد تو هم ای دل پس ازین پای ازین راه مکش

5 سربلندی مکن از وصل را ز آن شیرین لب منت خسروی از همت کوتاه مکش

6 چشم بی‌غیرت من گر شود از گریه سفید دگرش سرمه ز خاک ره آن ماه مکش

7 یا وفا یا ستم از کش بکشم چند کشی گوئی آزار پر کاه بکش گاه مکش

8 محتشم دیده ز بیراهی آن سرو مپوش رقم بی‌بصری بر دل آگاه مکش