نگار ماه روی سرو قدم از جهان ملک خاتون غزل 938

1 نگار ماه روی سرو قدم چرا گشتی چنین فارغ ز دردم

2 چو دل بردی ز دست ما به دستان چرا غافل شدی از آه سردم

3 اگر درد دلم باور نداری نظر کن بر رخ چون کاه زردم

4 خبر داری ز حال زارم ای جان که رفت از درد هجران خواب و خوردم

5 نبودم در فراقت ای نگارین بجز جانی که در پای تو کردم