1 مکرم مفصل سدیدالدین سپهر سروری ای کفت باغ امل را بهترین اردیبهشت

2 آنچنان افزون ز روی مرتبت ز ابنای عصر کافتاب از ماه و چرخ از خاک و کعبه از کنشت

3 دست قدرت صورت آدم همی کردی نگار ذکر اقبال تو بر اوراق گردون می‌نبشت

4 نه که خود آدم به ذکر تو تقرب می‌نمود چون صور بخش هیولی خاک آدم می‌سرشت

5 سرورا وقت ضرورت خاصه چون من بنده را بردن حاجت به نزدش چون کریمان نیست زشت

6 چون ندارم آنچه با قارون فروشد در زمین در دلم آنست کانرا قبله کردن زرد هشت

7 در چنین وقتی مرا چون بندهٔ امر توام از کف رادت که او جز تخم آزادی نکشت

8 گر نباشد آنچه اسمعیل را زو بد خلاص زان بنگریزم که آدم را برون کرد از بهشت