گلبرگ نو دمیدهٔ محمد از محتشم کاشانی قطعه‌ 20

1 گلبرگ نو دمیدهٔ محمد تقی که بود پاکیزه طینت و ملکی خوی و پاکزاد

2 در باغ دهر نشو و نمائی نیافته از تند باد حادثه ناگاه شد به باد

3 در چشمه سار چشم زند دیدهٔ پدر صد جوی خون ز هجر گل روی خود گشاد

4 ای همنشین اگر طلبند از تو هم‌دمان تاریخ آن لطیف گل گلشن مراد

5 بلبل صفت برآر ز دل نالهٔ حزین وان گه بگوی رفت چو برگ گلی به باد