گمان مبر که به از اقبال لاهوری پیام مشرق 170

1 گمان مبر که به پایان رسید کار مغان هزار بادهٔ ناخورده در رگ تاک است

2 چمن خوش است ولیکن چو غنچه نتوان زیست قبای زندگیش از دم صبا چاک است

3 اگر ز رمز حیات آگهی مجوی و مگیر دلی که از خلش خار آرزو پاک است

4 به خود خزیده و محکم چو کوهساران زی چو خش مزی که هوا تیز و شعله بی‌باک است