مشو با کم از خود مصاحب که عاقل از جامی قطعه‌ 20

1 بود قطران نکته دانی سحرساز قطره ای از کلک او دریای راز

2 بهر دریا بخشش فضلون لقب گفت مدحی سر به سر فضل و ادب

1 ای شده زندان درم مشت تو بند بر آنجا ز هر انگشت تو

2 پیش که ایام کند رنجه ات گردش او تاب دهد پنجه ات

1 صانع بی چون چو عالم آفرید عقل اول را مقدم آفرید

2 ده بود سلک عقول ای خرده دان وان دهم باشد مؤثر در جهان