1 وزیر مشرق و مغرب مگر نمیداند که منصبی که مرا هست هیچکس را نیست

2 بر آستانه جاه و جلال و قدرت تو ثری بتربیت او کم از ثریا نیست

3 مشیر مملکتش راستی نمیشاید کسی که در همه عالم کسیش همتا نیست

4 نه ز آن قبل که ز افراد روزگار بود ازین قبیل که گفتن صریح یارا نیست

5 بزرگوار وزیرا خدیو خلق توئی بحال بنده چرا یکزمانت پروا نیست

6 بحضرت تو که دریا نمونه ایست ازو بغیر بنده کرا آرزو مهیا نیست

7 بلی جناب تو دریا و موج پر گهرست ولی چه سود کز آن هیچ بهره ما نیست

8 من ار ز گوهر دریای جود محرومم گناه بخت منست این گناه دریا نیست