خط مشکین که بر گرد رخت از ابن حسام خوسفی غزل 78

1 خط مشکین که بر گرد رخت چون عود می‌گردد بدان ماند که در بالای آتش دود می‌گردد

2 ز تاب مهر تابان جمالت پرتوی دارد شب این مشعل که بر ایوان دود اندود می‌گردد

3 صباگویی که از چین سر زلف تو می‌آید که از بویش نسیم باغ مُشک‌آلود می‌گردد

4 دل بیمارم از گوی زنخدان تو می‌گوید به گرد سیب سیمین از پی بهبود می‌گردد

5 نه بر گردم نگردانم سر از تیغ تو گردانم که دست و تیغ تو از من به سر خشنود می‌گردد

6 ایا ابن حسام از سر قدم کن در ره جانان ایازی هرکه کرد او عاقبت محمود می‌گردد

7 زبور عشق تو روح‌القُدُس در گوش می‌گیرد چه خوش مرغی به گرد نغمهٔ داوود می‌گردد