1 مرا بدرگه دولت پناه سرور عهد که با جلالت قدرش سپهر اعلا نیست

2 امید عاطفت آورد ز آنکه میگفتند که در جهان بفتوت کسیش همتا نیست

3 بلی ز هر چه شنیدم هزار چندانست ولی چه سود کز آن هیچ بهره ما نیست

4 نمیکند نظر مرحمت بابن یمین ز حال ابن یمینش خبر همانا نیست

5 جناب حضرت والاش هست دریائی که چون محیط سپهرش کرانه پیدا نیست

6 بغیر بنده نبینی بر آن لب دریا کسیکه مشرب عذبش ازو مهنا نیست

7 من ار ز ساحل آن تشنه باز میگردم گناه بخت منست این گناه دریا نیست