من و درد تو آنگه باد مرهم از کمال خجندی غزل 800

1 من و درد تو آنگه باد مرهم نباشد این قدر دردی مرا هم

2 حدیثم از کم و افزون جز این نیست که افزون باد این درد و دوا کم

3 به خون ریزم اجازت چیست گفتی اجازت اینه که بسم الله همین دم

4 نه بینم هرگز آن روزی که بی دوست به بینم سینه بی غم دیده بینم غم

5 عجب غمخوارفه دارم که هرکس او می خورد من میخورم غم

6 کمال از خون دل بنوشت فتوی رساند آنگه بدانه دیرینه همدم

7 که کس بابد مرادی از تو بانی جواب آمده که نی والله اعلم