من و محنت تو زهی راحت من از کمال خجندی غزل 879

1 من و محنت تو زهی راحت من چه راحت که بخت من و دولت من

2 چو من با تو باشم زهی راحت تو اگر این نباشد زهی محنت من

3 به دشنام من رنجه گشتی شنیدم زهی خواری نو زهی عزت من

4 من و اقتدا با تو در هر نمازی همین است تا زنده ام نیت من

5 غمم گو مخور چونکه آن یار دیرین تکو می شناسد حق نعمت من

6 زنصدبع میترسم ای جان روانتر ز خاک در او بر زحمت من

7 کمال این شرف تا قیامت ترا بس که گوید فلانیست در خدمت من