می تا به کی ز رنگم، در زیر از سلیم تهرانی غزل 588

1 می تا به کی ز رنگم، در زیر ننگ باشد آیینه از سرشکم، گرداب زنگ باشد

2 گویند عافیت نام، در این چمن گلی هست یارب چه بوی دارد، آیا چه رنگ باشد؟

3 از عذر نیست هرگز دلگیر وعده ی او کاهل همیشه خواهد همراه لنگ باشد

4 افلاک در سماعند از کینه جویی خلق بر اهل فتنه عید است، روزی که جنگ باشد

5 جز هند و گلرخانش در هیچ کشوری نیست آهو که خوابگاهش پشت پلنگ باشد

6 بت چیست ای برهمن، باری سجود خود کن مهر نماز از خاک، بهتر ز سنگ باشد

7 عالم اگرچه تنگ است بر ما سلیم، اما نقش دهان یار است، بگذار تنگ باشد