باشدکه پای سفله از ملک‌الشعرا بهار قطعه 379

1 باشدکه پای سفله به گنجی فرو رود زان گنج‌، قیمتی نفزاید لئیم را

2 بی‌قیمت ‌است گرچه ‌به ‌زر برکشی لئیم ارزنده است اگر بفروشی کریم را

3 هرگز بهای خر نفزاید به نزد عقل گر برنهی به خر طبق زرّ و سیم را