می حرام است خاصه از حکیم نزاری قهستانی غزل 1284

1 می حرام است خاصه بر عامی مرد جامی چو جم شود نامی

2 احمد از جام یافت ملک ابد چه عجب گر نبود هم جامی

3 جهد کن تا مگرتو هم بچشی جرعه ی جام احمد جامی

4 باده در کام جان رندان ریز زاهدان را بده به ناکامی

5 هم چو دریا،چه شوری از بادی کشتیی نوش تا بیارامی

6 تا بر آرد ز مشرق جانت نور صبح آبگینه ی شامی

7 تا نبیند سرادق دنیا نشود مرد خاصه خیامی

8 پای بر فرق آفرینش نه تا خوشی بر صراط بخرامی

9 آتشی زن نزاریا و بسوز آخر ای پخته تا به کی خامی

10 لاف وحدت زنی و مشرک وار زیر کش در گرفته اصنامی